Natuurlijke barrières bij dementie
Het blijkt best moeilijk om de coronamaatregelen in acht te houden, omdat ze zo tegen ons natuurlijk handelen ingaan. Het mooiste voorbeeld blijft premier Rutte die de coronamaatregel over geen handen schudden aankondigt en meteen daarna zelf een hand geeft aan de heer van Dissel.
Dat is alweer een paar weken geleden en inmiddels hebben we veel geleerd. We hebben onszelf een soort nieuw natuurlijk gedrag aangeleerd. In onze eigen omgeving gaat dit goed.
Maar wat gebeurt er als we in een vreemde omgeving of in een omgeving met veel emoties komen………? Dan reageren we vaak veel puurder vanuit emotie en is er een grote kans dat we het nieuwe, aangeleerde gedrag vergeten.
Afstand bij begrafenis
Zo ging ik afgelopen week naar een begrafenis. Ik maakte me voor die tijd best zorgen over hoe iedereen zich zou gedragen. Het liefst wil ik bij een uitvaart de directe familie van de overledene condoleren en sterkte wensen. Normaal gesproken geef ik ze een hand of knuffel ik ze door een arm om ze heen te slaan. Met het risico op verspreiding van het coronavirus is dat nu niet verstandig. Vooraf kon ik dat helemaal beredeneren. Toch was ik me ervan bewust dat het weleens anders kon worden zodra ik daar aan zou komen en emoties een rol zouden gaan spelen. Ik achtte de kans heel groot dat ik dan op natuurlijke wijze zou reageren en een knuffel zou geven.
De begrafenisondernemer had hier gelukkig over nagedacht en een hele mooie oplossing gecreëerd. De directe familie zat in de voorste kerkbank en daarvoor was een rij stoelen gezet. Het leek alsof die stoelen daar altijd al stonden en daardoor was er een natuurlijke barrière gecreëerd. Dat maakte het minder moeilijk om de familie op een meer afstandelijke manier te condoleren.
Licht als natuurlijke aantrekker
Binnen zorginstellingen zijn de coronamaatregelen ook best lastig om uit te voeren. Ten eerste al in de praktische zin voor de zorgmedewerkers. Zij moeten toch vaak dicht bij de bewoners zijn om zorg te kunnen bieden. Maar voor mensen met dementie zijn de coronamaatregelen nog veel lastiger. Zij handelen veel puurder en vanuit emotie en de coronamaatregelen zijn tegennatuurlijk.
Ik moet steeds denken aan hoe de begrafenisondernemer dit tijdens de uitvaart had opgelost. Hij had overal een soort natuurlijke barrière gecreëerd. Wellicht kunnen we dit idee ook goed toepassen in zorginstellingen. Ik illustreer dit met een voorbeeld.
Een ruimte of gebied waar licht of geluid is, trekt veel meer aandacht dan een ruimte die donker en stil is. Als u als zorgverlener een bewoner hebt die veel loopt en altijd naar een bepaalde ruimte trekt, terwijl u dat nu liever niet wilt, dan kunt u eens analyseren waarom die ruimte zo’n aantrekkingskracht heeft. Als u dat in kaart hebt gebracht, kunt u nagaan hoe u dat op een natuurlijke manier kunt veranderen en hoe u de aandacht kunt vestigen op een ruimte waar u de bewoner graag naartoe wilt leiden. Als de populaire ruimte bijvoorbeeld heel licht is en daardoor veel aandacht trekt, dan kunt u het licht uitdoen en/of de gordijnen sluiten. Ruimtes waar u de bewoner heen wilt leiden, kunt u beter verlichten, zodat hij of zij daar op een natuurlijke manier naartoe gaat.
Een belangrijke kanttekening bij dit voorbeeld: creëer geen situatie waar de bewoner bang wordt. Hoewel hij of zij dan niet meer in de ruimte zal komen, zal de bewoner ook niet meer in die ruimte terug willen keren wanneer de situatie het wel weer toelaat.
Leg uw casus voor
Hebt u ook een lastige casus? Ik denk graag kosteloos met u mee via beeldbellen. Vul hier via het aanmeldformulier uw e-mailadres in, dan stuur ik u een uitnodiging met een tijd waarop we op dinsdag 19 mei contact kunnen hebben.